Wellington en Lord of the Rings toer
Door: Lysanne
Blijf op de hoogte en volg Lysanne
08 Maart 2014 | Nieuw Zeeland, Wellington
Beste mensen,
Inmiddels zit ik zelf alweer in het zuiden van het zuidereiland, maar helaas loop ik inmiddels zover achter dat ik nog maar bij Wellington ben gebleven. Aangezien ik jullie ook niks wil onthouden ga ik toch maar weer verder waar ik gebleven was...
Na de stevige wandeling rond de Tongariro berg werden we wakker op een sombere en regenachtige dag. Aangezien we vandaag vooral in de bus zouden doorbrengen was dat niet zo'n heel groot probleem. Tijdens onze reis naar Wellington stopten we onderweg een aantal keer om wat lokale bezienswaardigheden te bezichtigen. Zoals bijvoorbeeld in Taihape, de Gumboot Capital van de NZ. Hier konden we ons wagen aan de kunst van rubberen laars gooien. Bij een andere stop was de meest interessante plek voor de Swazi-winkel, waar ze supergoede outdoorkleding verkopen. Aangezien de meesten van ons het erg koud hadden en het richting het zuiden alleen maar kouder zou worden, geloof ik dat de winkel goede zaken heeft gedaan die dag. Hoe dichter we bij Wellington kwamen, hoe slechter het weer werd. Dat voorspelde niet zoveel goeds. Gelukkig had ik wel 4 nachten geboekt dus had het weer genoeg tijd om weer op te klaren. Moe van het reizen en nog steeds uitgeput en stram van de wandeling lag ik die avond vroeg in bed om de volgende dag Wellington te gaan verkennen.
Na een lange nacht werd ik wakker in een droog Wellington: het weer zag er al veel beter uit. Om een uur of half 12 had ik met wat mensen afgesproken om het Te Papa museum te gaan bezichtigen, het nationale museum van Nieuw Zeeland. Het is een gigantisch museum bestaande uit vijf verdiepingen voornamelijk met exhibities over de flora en fauna van Nieuw Zeeland, aardbevingen en vulkaanuitbarstingen en natuurlijk de Maori-cultuur. Je kan je hier gemakkelijk een hele dag vermaken. Wij zijn een heel eind gekomen, maar aangezien buiten nu het zonnetje scheen besloten we de rest voor later te bewaren. Het museum ligt pal aan de waterkant en ook daar was veel te doen: winkeltjes, eettentjes, wandelende en fietsende mensen, heel gezellig. Na de waterkant besloten we richting de botanische tuin te lopen. Het lijkt erop dat elke grote stad in Nieuw Zeeland er wel eentje heeft, maar mijn reisgids gaf deze in Wellington als een must-see aan. Gelukkig werkte het weer goed mee. De tuin ligt bovenop een heuvel en de snelste weg is dus per trammetje omhoog. De tuin is echt gigantisch dus we hebben er maar een klein gedeelte van gezien. Hou ik nog iets over voor op de terugweg. Na ons bezoek aan de botanische tuin ging iedereen weer zijn eigen kant op.
De tweede complete dag in Wellington ben ik begonnen met een wandeling langs dewaterkant en haven van Wellington. Met het zonnetje op mijn bolletje geen straf. Eenmaal terug bij het museum besloot ik de rest van het museum te bezichtigen waar we gisteren niet aan toe waren gekomen. Tenslotte is het museum toch gratis. Na het bezichtigen van Nieuw Zeelandse kunst was het tijd om de souvenirwinkel leeg te plunderen... De rest van de dag heb ik verder besteed aan wat uitrusten, wat niet zo'n slecht idee was aangezien ik 's avonds had afgesproken om met wat mensen op stap te gaan. 's Avonds bleek dan ook dat de Stray passagiers weten hoe ze een goed feestje moeten bouwen, want het was erg gezellig. Maar mama, papa, wees gerust, ik heb het niet al te laat gemaakt want de volgende dag stond er weer een vol programma op me te wachten.
Ok, dit is het moment dat de mensen die niets moeten hebben van het hele gedoe rondom Lord of the Rings deze blog kunnen afsluiten, want ik ga het hebben over de grote Lord of the Rings movie tour die ik de laatste dag in Wellington heb gedaan en ik vermoed dat dit nogal veel details zal bevatten. Afijn, om 10 uur 's ochtends werd ik opgehaald door de LOTR-gids van de dag, een man genaamd Ted (hij bleef me constant lasagna noemen en ik zal je zeggen, dat was niet de eerste keer hier in NZ...). De tour begon met een rit naar de omgeving van Wellington. Ted legde uit wat de bedoeling van de dag was: bij elke lokatie waar we naartoe zouden gaan zou hij eerst iets zelf vertellen over de lokatie en dan zou hij filmfragmenten laten zien zodat we ons beter konden voorstellen hoe het eruit moet hebben gezien. De eerste stop was bj Dry Creek Quarry. Hier is de set gebouwd voor de Battle of Helm's Deep, alsook een gedeelte van Minas Tirith. Het was niet echt heel goed te zien, maar met wat fantasie kwam je een heel eind. De gids vertelde ons het smakelijke verhaal van de figuranten die de Orks speelden: ze hadden natuurlijk veel protheses nodig maar omdat die waterdicht zijn en de figuranten het nogal eens warm hadden kon je aan het einde van een draaidag een plasje zweet terugvinden in de protheses. Ook was het vaak onmogelijk om tussendoor naar de wc te gaan dus veel figuranten lieten het gewoon lopen... En het was ook geeneens zeker dat je je eigen protheses terugkreeg de volgende dag... In ieder geval, na Dry Creek Quarry reden we verder naar Harcourt Park waar de shots van de tuinen van Isengard zijn opgenomen. Wat me nog het meest verbaasde was dat het gewoon een soort stadspark was, je zou verwachten dat al die lokaties superafgelegen zijn maar dat is dus niet zo. Van Harcourt Park ging de tocht verder naar Kaitoke Regional Park, nu ook wel Rivendell genoemd. Rivendell is bijna niet te herkennen, aangezien ze veel planten hebben weggehaald en daarna weer teruggezet voor het filmen. Toch waren er wel wat herkenbare dingen, zoals bijvoorbeeld de poort van Rivendell. Na Rivendell ging de tocht terug naar Wellington centrum. Hierbij kwamen we langs het rugby stadion, waar ze het gejoel van de Uruk-hai hebben opgenomen tijdens de toespraak van Saruman. Zijn dus eigenlijk gewoon rugby-supporters, haha. Inmiddels reden we verder naar Mount Victoria, wat overigens een prachtige (en prijzige) plek is om te wonen. Op Mount Victoria zijn een aantal scenes voor de eerste film opgenomen, bijvoorbeeld dat de hobbits zich verstoppen en wegrennen voor de zwarte ruiters. Na Mount Victoria reden we door naar Miramar waar alle studio's en productiemaatschappijen zijn gesitueerd. Hier stopten we bij Weta Workshop, waar we een rondleiding kregen door het atelier van allerlei filmprops. Best grappig om te zien hoe dat in elkaar zit. De toer werd uiteindelijk afgesloten met een tocht langs de studio's en zo langs de kust reden we weer terug naar het centrum.
Met de Lord of the Rings toer is er ook weer een einde gekomen aan dit reisverslag van mijn verblijf in Wellington. Hopelijk heeft het jullie niet al te veel verveeld en voor de mensen die het hele verhaal hebben uitgelezen: petje af!
Inmiddels zit ik zelf alweer in het zuiden van het zuidereiland, maar helaas loop ik inmiddels zover achter dat ik nog maar bij Wellington ben gebleven. Aangezien ik jullie ook niks wil onthouden ga ik toch maar weer verder waar ik gebleven was...
Na de stevige wandeling rond de Tongariro berg werden we wakker op een sombere en regenachtige dag. Aangezien we vandaag vooral in de bus zouden doorbrengen was dat niet zo'n heel groot probleem. Tijdens onze reis naar Wellington stopten we onderweg een aantal keer om wat lokale bezienswaardigheden te bezichtigen. Zoals bijvoorbeeld in Taihape, de Gumboot Capital van de NZ. Hier konden we ons wagen aan de kunst van rubberen laars gooien. Bij een andere stop was de meest interessante plek voor de Swazi-winkel, waar ze supergoede outdoorkleding verkopen. Aangezien de meesten van ons het erg koud hadden en het richting het zuiden alleen maar kouder zou worden, geloof ik dat de winkel goede zaken heeft gedaan die dag. Hoe dichter we bij Wellington kwamen, hoe slechter het weer werd. Dat voorspelde niet zoveel goeds. Gelukkig had ik wel 4 nachten geboekt dus had het weer genoeg tijd om weer op te klaren. Moe van het reizen en nog steeds uitgeput en stram van de wandeling lag ik die avond vroeg in bed om de volgende dag Wellington te gaan verkennen.
Na een lange nacht werd ik wakker in een droog Wellington: het weer zag er al veel beter uit. Om een uur of half 12 had ik met wat mensen afgesproken om het Te Papa museum te gaan bezichtigen, het nationale museum van Nieuw Zeeland. Het is een gigantisch museum bestaande uit vijf verdiepingen voornamelijk met exhibities over de flora en fauna van Nieuw Zeeland, aardbevingen en vulkaanuitbarstingen en natuurlijk de Maori-cultuur. Je kan je hier gemakkelijk een hele dag vermaken. Wij zijn een heel eind gekomen, maar aangezien buiten nu het zonnetje scheen besloten we de rest voor later te bewaren. Het museum ligt pal aan de waterkant en ook daar was veel te doen: winkeltjes, eettentjes, wandelende en fietsende mensen, heel gezellig. Na de waterkant besloten we richting de botanische tuin te lopen. Het lijkt erop dat elke grote stad in Nieuw Zeeland er wel eentje heeft, maar mijn reisgids gaf deze in Wellington als een must-see aan. Gelukkig werkte het weer goed mee. De tuin ligt bovenop een heuvel en de snelste weg is dus per trammetje omhoog. De tuin is echt gigantisch dus we hebben er maar een klein gedeelte van gezien. Hou ik nog iets over voor op de terugweg. Na ons bezoek aan de botanische tuin ging iedereen weer zijn eigen kant op.
De tweede complete dag in Wellington ben ik begonnen met een wandeling langs dewaterkant en haven van Wellington. Met het zonnetje op mijn bolletje geen straf. Eenmaal terug bij het museum besloot ik de rest van het museum te bezichtigen waar we gisteren niet aan toe waren gekomen. Tenslotte is het museum toch gratis. Na het bezichtigen van Nieuw Zeelandse kunst was het tijd om de souvenirwinkel leeg te plunderen... De rest van de dag heb ik verder besteed aan wat uitrusten, wat niet zo'n slecht idee was aangezien ik 's avonds had afgesproken om met wat mensen op stap te gaan. 's Avonds bleek dan ook dat de Stray passagiers weten hoe ze een goed feestje moeten bouwen, want het was erg gezellig. Maar mama, papa, wees gerust, ik heb het niet al te laat gemaakt want de volgende dag stond er weer een vol programma op me te wachten.
Ok, dit is het moment dat de mensen die niets moeten hebben van het hele gedoe rondom Lord of the Rings deze blog kunnen afsluiten, want ik ga het hebben over de grote Lord of the Rings movie tour die ik de laatste dag in Wellington heb gedaan en ik vermoed dat dit nogal veel details zal bevatten. Afijn, om 10 uur 's ochtends werd ik opgehaald door de LOTR-gids van de dag, een man genaamd Ted (hij bleef me constant lasagna noemen en ik zal je zeggen, dat was niet de eerste keer hier in NZ...). De tour begon met een rit naar de omgeving van Wellington. Ted legde uit wat de bedoeling van de dag was: bij elke lokatie waar we naartoe zouden gaan zou hij eerst iets zelf vertellen over de lokatie en dan zou hij filmfragmenten laten zien zodat we ons beter konden voorstellen hoe het eruit moet hebben gezien. De eerste stop was bj Dry Creek Quarry. Hier is de set gebouwd voor de Battle of Helm's Deep, alsook een gedeelte van Minas Tirith. Het was niet echt heel goed te zien, maar met wat fantasie kwam je een heel eind. De gids vertelde ons het smakelijke verhaal van de figuranten die de Orks speelden: ze hadden natuurlijk veel protheses nodig maar omdat die waterdicht zijn en de figuranten het nogal eens warm hadden kon je aan het einde van een draaidag een plasje zweet terugvinden in de protheses. Ook was het vaak onmogelijk om tussendoor naar de wc te gaan dus veel figuranten lieten het gewoon lopen... En het was ook geeneens zeker dat je je eigen protheses terugkreeg de volgende dag... In ieder geval, na Dry Creek Quarry reden we verder naar Harcourt Park waar de shots van de tuinen van Isengard zijn opgenomen. Wat me nog het meest verbaasde was dat het gewoon een soort stadspark was, je zou verwachten dat al die lokaties superafgelegen zijn maar dat is dus niet zo. Van Harcourt Park ging de tocht verder naar Kaitoke Regional Park, nu ook wel Rivendell genoemd. Rivendell is bijna niet te herkennen, aangezien ze veel planten hebben weggehaald en daarna weer teruggezet voor het filmen. Toch waren er wel wat herkenbare dingen, zoals bijvoorbeeld de poort van Rivendell. Na Rivendell ging de tocht terug naar Wellington centrum. Hierbij kwamen we langs het rugby stadion, waar ze het gejoel van de Uruk-hai hebben opgenomen tijdens de toespraak van Saruman. Zijn dus eigenlijk gewoon rugby-supporters, haha. Inmiddels reden we verder naar Mount Victoria, wat overigens een prachtige (en prijzige) plek is om te wonen. Op Mount Victoria zijn een aantal scenes voor de eerste film opgenomen, bijvoorbeeld dat de hobbits zich verstoppen en wegrennen voor de zwarte ruiters. Na Mount Victoria reden we door naar Miramar waar alle studio's en productiemaatschappijen zijn gesitueerd. Hier stopten we bij Weta Workshop, waar we een rondleiding kregen door het atelier van allerlei filmprops. Best grappig om te zien hoe dat in elkaar zit. De toer werd uiteindelijk afgesloten met een tocht langs de studio's en zo langs de kust reden we weer terug naar het centrum.
Met de Lord of the Rings toer is er ook weer een einde gekomen aan dit reisverslag van mijn verblijf in Wellington. Hopelijk heeft het jullie niet al te veel verveeld en voor de mensen die het hele verhaal hebben uitgelezen: petje af!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
