Punakaiki en de Franz Josef gletsjer
Door: Lysanne
Blijf op de hoogte en volg Lysanne
16 Maart 2014 | Nieuw Zeeland, Franz Josef
Beste mensen,
Op dit moment zit ik in Christchurch, temidden van een paar oude Engelse gebouwen die men druk bezig is te renoveren na de tragische aardbevingen van 2010 en 2011. Ondanks het verwoeste centrum is er nog zeker wat te beleven en is het zeker een aanrader om hiernaar toe te gaan. Dat gezegd te hebben, over tot de orde van de dag: een nieuwe reisblog! Christchurch bewaren we nog even voor later, ten slotte waren we pas gebleven bij Abel Tasman National Park...
Om half negen, redelijke tijd, vertrokken we met een volle bus vanaf Marahau richting het zuiden. Onze driver voor de komende dagen was Anna die bezig was aan haar eerste trip als Stray chauffeur dus het was niet 100 % zeker dat we de weg niet zouden kwijtraken... De eerste stop was natuurlijk weer een koffie- en toiletstop. Aangezien we 's avonds in 3 privehuizen zouden overnachten moest de groep opgedeeld worden. We hadden algauw een groep van negen meiden gevormd, waar later nog 1 jongen bijkwam. Vond hij volgens mij helemaal niet erg... We waren gewaarschuwd dat er bij onze accommodatie niet superveel te doen was en dat we vooral stil moesten zijn om de buren niet tot last te zijn. Om het toch gezellig te houden hadden we besloten met zijn allen een 3-gangen diner in elkaar te flansen. Ik werd samen met twee anderen met het maken van de desserts toevertrouwd. Uiteindelijk kwam iemand op het idee om pannenkoekjes te maken, makkelijk en lekker! Bij de volgende stop was het tijd voor boodschappen, na eerst toch nog verkeerd te zijn gereden. Hierna reden we met prachtig weer langs de westkust naar beneden. De westkust is vrij ruig met veel rotsen, klifwanden en palmbomen. Rond een uur of vijf kwamen we aan in Punakaiki, beroemd om de pancake rocks en blowholes. De rotsen heten zo omdat ze net lijken op een stapeltje pannenkoeken, zo'n gelaagde structuur heeft het. Pancake rocks genoeg, maar helaas geen blowhole gezien. Waarschijnlijk was het tij op dat moment niet gunstig of zo. Onze accommodatie bleek echt een heel mooi vakantiehuis te zijn, compleet met eigen keuken, woonkamer en pooltafel. Het mooiste was echter het uitzicht, zeker tijdens de zonsondergang. Onbetaalbaar! Het 3-gangen diner was ook erg gezellig en lekker: vooraf mediterreaanse salade, als hoofdgerecht wraps met kip, guacamole en zure room, en natuurlijk als klap op de vuurpijl de pannenkoekjes.
De ochtend erna konden we lekker rustig aan doen, we hoefden alleen te zorgen dat we het huisje voor 10 uur uit waren. Daarna hadden we de tijd om lekker wat te relaxen en de huisgebakken muffins te proberen. Uiteindelijk reden we om 12 uur richting onze bestemming van die dag, de Franz Josef gletsjer. Net als gisteren reden we langs de westkust omlaag, natuurlijk met geregelde fotostops. Van de kust reden we langzaam de bergen in, met in de verte de gletsjer. Rond 6 uur kwamen we aan in het dorpje Franz Josef, wat eigenlijk niet zoveel voorstelt en daar alleen is gevestigd voor de gletsjer. Omdat ik me net als veel anderen had ingeschreven voor de Ice Explorer wandeling over de gletsjer moesten we eerst even langs het adventure toerbedrijf. We hoefden nog niet te betalen (het kost maar liefst 300 dollar) aangezien de weersvooruitzichten niet echt goed waren. Cycloon Lusi kwam eraan dus grote kans dat de helicopter die ons naar de gletsjer zou brengen niet zou kunnen vliegen. Maar goed, niets zo veranderlijk als het weer, zeker in Nieuw Zeeland. Uiteindelijk arriveerden bij het Rainforest Retreat, ons hostel voor de komende twee nachten. Na het avondeten begaven we ons maar naar de bar, aangezien er voor de rest niet veel te doen was. Maar heel laat heb ik het niet gemaakt, ten slotte stond de glacier walk de volgende ochtend nog steeds op het programma...
Fris als een hoentje (nou ja, echt wakker word ik normaal pas ergens in de middag) stapte ik de ongewone warme buitenlucht in. De warme lucht werd vergezeld door een hoge luchtvochtigheid en een behoorlijk harde wind; de cycloon was gearriveerd. Zoals het eruit zag vermoedde ik dat de gletsjerwalk niet door zou gaan. Dat vermoeden werd even later bevestigd toen we belden naar het gletsjertoerbedrijf. Wat nu? Uiteindelijk bleek dat we essentieel twee opties hadden: 1) een wandeling in het dal met uitzicht op de gletsjer, en 2) naar Fox Glacier, een andere gletsjer in de buurt. Met de tweede optie zou je nog steeds een glacier walk doen maar dan zonder de helicoptervlucht. Maar ook daar was het weer niet ideaal en er was dus een behoorlijke kans dat dat ook geannuleerd zou worden. Better safe than sorry: we kozen voor optie 1. Van de zonnige kant bekeken hadden we ook weer 300 dollar uitgespaard waar je weer een heleboel andere leuke dingen mee kan doen. Met een shuttle werden we naar het begin van de wandelroute gebracht. Ook dit stukje natuur was weer heel anders dan wat we tot nu toe hadden gezien: een soort bergvallei met aan weerszijden klifwanden waarvan zo nu en dan een waterval naar beneden stortte. De vallei zelf bestond vooral uit rotsen en stenen, maar dan een soort zalmroze gemarmerd. Prachtig. Door de vallei liepen we naar het punt dat het dichtst bij de gletsjer ligt waar je nog kunt komen. Een paar jaar geleden kon je nog echt naar het begin van de gletsjer lopen, maar ja, global warming... De wandeling duurde ongeveer 1,5 uur. Daarna was het tijd om Franz Josef verder te verkennen, voor zover dat kon dan. Uiteindelijk bleek het een uitstekend punt te zijn om wat souvenirs in te slaan. De avond in het hostel werd weer net als de vorige avond doorgebracht in de bar...
Franz Josef bleek dus niet zo'n succes te zijn geweest, maar ik mag niet klagen. Gezien het veranderlijke weer waren een heleboel activiteiten al wel doorgegaan. Ik had overigens kunnen blijven in Franz Josef om te wachten totdat het weer wat gunstiger was voor de glacier walk, maar om eerlijk te zijn had ik het daar wel gezien. Later hoorde ik ook dat de wandelingen de dagen erna ook waren gecancelled. Goed dus dat ik ben doorgereisd!
Tot het volgende verslag!
Op dit moment zit ik in Christchurch, temidden van een paar oude Engelse gebouwen die men druk bezig is te renoveren na de tragische aardbevingen van 2010 en 2011. Ondanks het verwoeste centrum is er nog zeker wat te beleven en is het zeker een aanrader om hiernaar toe te gaan. Dat gezegd te hebben, over tot de orde van de dag: een nieuwe reisblog! Christchurch bewaren we nog even voor later, ten slotte waren we pas gebleven bij Abel Tasman National Park...
Om half negen, redelijke tijd, vertrokken we met een volle bus vanaf Marahau richting het zuiden. Onze driver voor de komende dagen was Anna die bezig was aan haar eerste trip als Stray chauffeur dus het was niet 100 % zeker dat we de weg niet zouden kwijtraken... De eerste stop was natuurlijk weer een koffie- en toiletstop. Aangezien we 's avonds in 3 privehuizen zouden overnachten moest de groep opgedeeld worden. We hadden algauw een groep van negen meiden gevormd, waar later nog 1 jongen bijkwam. Vond hij volgens mij helemaal niet erg... We waren gewaarschuwd dat er bij onze accommodatie niet superveel te doen was en dat we vooral stil moesten zijn om de buren niet tot last te zijn. Om het toch gezellig te houden hadden we besloten met zijn allen een 3-gangen diner in elkaar te flansen. Ik werd samen met twee anderen met het maken van de desserts toevertrouwd. Uiteindelijk kwam iemand op het idee om pannenkoekjes te maken, makkelijk en lekker! Bij de volgende stop was het tijd voor boodschappen, na eerst toch nog verkeerd te zijn gereden. Hierna reden we met prachtig weer langs de westkust naar beneden. De westkust is vrij ruig met veel rotsen, klifwanden en palmbomen. Rond een uur of vijf kwamen we aan in Punakaiki, beroemd om de pancake rocks en blowholes. De rotsen heten zo omdat ze net lijken op een stapeltje pannenkoeken, zo'n gelaagde structuur heeft het. Pancake rocks genoeg, maar helaas geen blowhole gezien. Waarschijnlijk was het tij op dat moment niet gunstig of zo. Onze accommodatie bleek echt een heel mooi vakantiehuis te zijn, compleet met eigen keuken, woonkamer en pooltafel. Het mooiste was echter het uitzicht, zeker tijdens de zonsondergang. Onbetaalbaar! Het 3-gangen diner was ook erg gezellig en lekker: vooraf mediterreaanse salade, als hoofdgerecht wraps met kip, guacamole en zure room, en natuurlijk als klap op de vuurpijl de pannenkoekjes.
De ochtend erna konden we lekker rustig aan doen, we hoefden alleen te zorgen dat we het huisje voor 10 uur uit waren. Daarna hadden we de tijd om lekker wat te relaxen en de huisgebakken muffins te proberen. Uiteindelijk reden we om 12 uur richting onze bestemming van die dag, de Franz Josef gletsjer. Net als gisteren reden we langs de westkust omlaag, natuurlijk met geregelde fotostops. Van de kust reden we langzaam de bergen in, met in de verte de gletsjer. Rond 6 uur kwamen we aan in het dorpje Franz Josef, wat eigenlijk niet zoveel voorstelt en daar alleen is gevestigd voor de gletsjer. Omdat ik me net als veel anderen had ingeschreven voor de Ice Explorer wandeling over de gletsjer moesten we eerst even langs het adventure toerbedrijf. We hoefden nog niet te betalen (het kost maar liefst 300 dollar) aangezien de weersvooruitzichten niet echt goed waren. Cycloon Lusi kwam eraan dus grote kans dat de helicopter die ons naar de gletsjer zou brengen niet zou kunnen vliegen. Maar goed, niets zo veranderlijk als het weer, zeker in Nieuw Zeeland. Uiteindelijk arriveerden bij het Rainforest Retreat, ons hostel voor de komende twee nachten. Na het avondeten begaven we ons maar naar de bar, aangezien er voor de rest niet veel te doen was. Maar heel laat heb ik het niet gemaakt, ten slotte stond de glacier walk de volgende ochtend nog steeds op het programma...
Fris als een hoentje (nou ja, echt wakker word ik normaal pas ergens in de middag) stapte ik de ongewone warme buitenlucht in. De warme lucht werd vergezeld door een hoge luchtvochtigheid en een behoorlijk harde wind; de cycloon was gearriveerd. Zoals het eruit zag vermoedde ik dat de gletsjerwalk niet door zou gaan. Dat vermoeden werd even later bevestigd toen we belden naar het gletsjertoerbedrijf. Wat nu? Uiteindelijk bleek dat we essentieel twee opties hadden: 1) een wandeling in het dal met uitzicht op de gletsjer, en 2) naar Fox Glacier, een andere gletsjer in de buurt. Met de tweede optie zou je nog steeds een glacier walk doen maar dan zonder de helicoptervlucht. Maar ook daar was het weer niet ideaal en er was dus een behoorlijke kans dat dat ook geannuleerd zou worden. Better safe than sorry: we kozen voor optie 1. Van de zonnige kant bekeken hadden we ook weer 300 dollar uitgespaard waar je weer een heleboel andere leuke dingen mee kan doen. Met een shuttle werden we naar het begin van de wandelroute gebracht. Ook dit stukje natuur was weer heel anders dan wat we tot nu toe hadden gezien: een soort bergvallei met aan weerszijden klifwanden waarvan zo nu en dan een waterval naar beneden stortte. De vallei zelf bestond vooral uit rotsen en stenen, maar dan een soort zalmroze gemarmerd. Prachtig. Door de vallei liepen we naar het punt dat het dichtst bij de gletsjer ligt waar je nog kunt komen. Een paar jaar geleden kon je nog echt naar het begin van de gletsjer lopen, maar ja, global warming... De wandeling duurde ongeveer 1,5 uur. Daarna was het tijd om Franz Josef verder te verkennen, voor zover dat kon dan. Uiteindelijk bleek het een uitstekend punt te zijn om wat souvenirs in te slaan. De avond in het hostel werd weer net als de vorige avond doorgebracht in de bar...
Franz Josef bleek dus niet zo'n succes te zijn geweest, maar ik mag niet klagen. Gezien het veranderlijke weer waren een heleboel activiteiten al wel doorgegaan. Ik had overigens kunnen blijven in Franz Josef om te wachten totdat het weer wat gunstiger was voor de glacier walk, maar om eerlijk te zijn had ik het daar wel gezien. Later hoorde ik ook dat de wandelingen de dagen erna ook waren gecancelled. Goed dus dat ik ben doorgereisd!
Tot het volgende verslag!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
